dieta

 Jest dużo różnych podejść do diety w SM. Są ludzie, którzy po zastosowaniu diety odczuli poprawę, ustabilizowali stan zdrowia, a nawet odzyskali część lub całość utraconych sprawności. Są też opinie negujące jakikolwiek wpływ diety na SM. Po kilku latach stosowania diety i pracy z chorymi na SM, muszę przyznać, że dieta ma duże znaczenie w chorobach autoimmunologicznych. Dietetyka zarówno jak alergologia i neurologia, jest dziedziną młodą, jednak prężnie się rozwija dając coraz to nowe światło na to jak działa nasz organizm i jak mu można pomóc w chorobie. 

Poniżej w punktach najważniejsze informacje na temat diety w SM, jakie udało mi się zgromadzić przez kilka ostatnich lat:

1. dieta powinna zostać zaprojektowana indywidualnie do potrzeb i możliwości chorego. Nie ma dwóch identycznych przypadków, dlatego nie ma i nie będzie czegoś takiego jak jedna uniwersalna dieta. Są pewne uniwersalne wytyczne, jednak każdy powinien być diagnozowany (na alergie, nietolerancje, pasożyty, kandydozę itp.) indywidualnie, 
2. z diety należy usunąć żywność wysoko przetworzoną, słodycze, napoje ze słodzikami, wędliny z konserwantami, zupy w proszku, wszystkie produkty napakowane szkodliwymi konserwantami, barwnikami, słodzikami, ulepszaczami smaku, spulchniaczami itp. Muszę przyznać, że nie jest to łatwe, szczególnie na początku, gdyż przywykliśmy do wszechogarniającej nas tzw. "chemii". Jednak jak to pokazują coraz to nowe badania i doświadczenie, powrót do natury pomaga w powrocie do zdrowia, a wytwory myśli ludzkiej często wiążą się z efektami ubocznymi.
3. ze względu na neurotoksyczność alkoholu i dymu papierosowego w leczeniu chorób neurologicznych należy rzucić palenie papierosów oraz ograniczyć do minimum spożywanie alkoholu,
4. przed rozpoczęciem diety najlepiej udać się do lekarza oraz dietetyka w celu zdiagnozowania lub wykluczenia różnych możliwych problemów. Poniżej niektóre z nich:

• celiakia, czyli nietolerancja glutenu. Charakterystycznymi symptomami celiakii są: bóle brzucha, biegunki, chroniczne zmęczenie, anemia, niska masa ciała, depresja, słabe i łamliwe włosy. Warto wykonać testy w kierunku celiakii, szczególnie jeśli u chorego występują chroniczne biegunki. Spotkałam się z typowymi objawami celiakii u osoby chorej na SM, jednak niezdiagnozowanej na celiakie i cierpiącej na osłabienie, wyniszczenie organizmu, niedobory witamin rozpuszczalnych w tłuszczach oraz chroniczne biegunki, które  tylko pogarszały stan chorej,

• wysoki cholesterol i zaburzony profil lipidowy świadczy o diecie w której zbyt dużo jest produktów pochodzenia zwierzęcego (duże ilości tłuszczów nasyconych) lub o zbyt dużym spożyciu węglowodanów. Zmiana diety będzie chronić przed negatywnymi konsekwencjami zaburzonego profilu lipidowego (miażdżyca, choroby układu krążenia, otłuszczenie wątroby itd.),

• alergie i nietolerancje pokarmowe, występują bardzo często i rzadko są prawidłowo diagnozowane. Alergie i nietolerancje pokarmowe wiążą się z szeregiem różnych manifestacji i symptomów, często nie wiązanych z pożywieniem (spotkałam się z bólem neurologicznym tłumaczonym SM, który ograniczył się znacznie po odstawieniu nietolerowanego pokarmu). W celu wykonania szczegółowych testów należy udać się do dobrego alergologa i dietetyka. Na rynku dostępnych jest coraz więcej testów na nietolerancje pokarmowe, można je zrobić w każdej dobrej przychodni lub nawet samodzielnie w domu (test Food Detective),

• syndrom nieszczelnych jelit. W celu sprawdzenia szczelności jelit przydatny jest tzw. test buraczany. Polega on na wypiciu szklanki soku z buraka ćwikłowego lub zjedzeniu sporej ilości buraczków na wieczór i sprawdzeniu koloru moczu rano. Jeśli mocz jest czerwony może to sygnalizować tzw. syndrom nieszczelnych jelit (kiedy to jelita mają mikrouszkodzenia i przepuszczają niedotrawione frakcje pokarmowe do organizmu powodując chroniczne stany zapalne). Są ludzie którzy negują ten prosty test, jednak pracuje z kilkoma osobami (w tym jednym z SM), którym po zmianie diety, uszczelniły się jelita i wynik testu buraczanego zmienił się z pozytywnego na negatywny,

• grzybica układu pokarmowego, najczęściej jest to przerost grzyba z rodziny candida (candida albicans). Wizualnym symptomem grzybicy jest biały nalot na języku, błonach śluzowych jamy ustnej, oraz na organach moczowo-płciowych. Do manifestacji grzybicy może również dojść swędzenie warg, języka, oraz organów moczowo- płciowych. Candida albicans jest oportunistą i zwykle zasiedla pokojowo przewód pokarmowy. Jednak przy dogodnych warunkach (osłabienie organizmu, częste antybiotykoterapie, cewniki, leki obniżające odporność) candida może zacząć rozrastać się w układzie pokarmowym, co może doprowadzić nawet do grzybicy ogólnoustrojowej. Candida pasożytuje na osłabionym organizmie, zatruwając go przy tym własnymi toksynami. Leczenie kandydozy nie jest łatwe, trzeba jednak pamiętać że grzyb żywi się głownie cukrami. Dlatego dieta bogata w cukier, słodycze, białą mąkę oraz żywność przetworzoną będzie sprzyjać rozrostowi candidy,

• pasożyty układu pokarmowego, znamy szereg różnych pasożytów, jednak najczęściej występuje zakażenie glistą ludzką i owsikami. Pasożyty. jak sama nazwa wskazuje, pasożytują na organizmie nosiciela, zatruwają go przy tym swoimi wydzielinami i wydalinami. W celu zdiagnozowania i ewentualnego odrobaczania należy udać się po poradę do lekarza. Z domowych sposobów może pomóc: kiszona kapusta, woda z kiszonej kapusty, kiszone ogórki. pestki z dyni. 

5. Po dokładnym zdiagnozowaniu istniejących problemów należy udać się do dietetyka w celu zaplanowania diety, która będzie uwzględniała potrzeby i możliwości chorego. Poniżej ogólne zalecenia dietetyczne w SM i innych chorobach autoimmunologicznych:

• zrezygnowanie z żywności przetworzonej, 
• eliminacja nietolerowanych produktów, po wcześniejszej obserwacji i/lub testach na nietolerancje pokarmowe,
• dieta oparta na roślinach (tzw. plant based diet), duże ilości warzyw i owoców, co pozwoli na dostarczenie odpowiednich ilości witamin i minerałów oraz odkwaszenie organizmu.
• zastąpienie rafinowanych tłuszczów tłuszczami wyciskanymi na zimno, bogatymi w omega 3, szczególnie tłuszczami pochodzenia roślinnego.
• nieduże ilości mięsa, szczególnie z ryb, owoców morza oraz drobiu. ograniczenie i/lub zrezygnowanie z mięsa czerwonego i wieprzowiny. Zastąpienie mięsa fermowego mięsem ze sprawdzonego źródła, gdzie zwierzętom nie podaje się antybiotyków czy hormonów, 
• zastąpienie jaj fermowych jajkami ekologicznymi od kur z wolnego wybiegu,
• zalecane jest również zrezygnowanie z pszenicy i/lub dieta bezglutenowa, 
• oraz zrezygnowanie z mleka krowiego i jego przetworów.

Produkty zawierające gluten oraz mleko krowie bardzo często łączone są z chorobami autoimmunologicznymi. Często występują na nie nietolerancje pokarmowe, które rzadko są poprawnie diagnozowane. Jest to jednak sprawa indywidualna i każdy chory powinien być diagnozowany indywidualnie. 

6. Wraz ze zmianą diety warto wprowadzić suplementy. Szczególnie ważne są tutaj witamina D, witaminy z grupy B, omega 3 oraz koenzym Q10, . Suplementy warto skonsultować z lekarzem pierwszego kontaktu i/lub neurologiem.